viernes, junio 25

(Los paréntesis cobran vida)

En Comunicación Social, en el módulo sobre la crónica (si no me equivoco) decía "no dejes que los paréntesis cobren vida"... Y yo me imagine como un monstro así re feucho con forma de paréntesis comiéndose todo el texto (alta imaginación, che... Igual, como si eso no fuese nada... Me imagino cada boludez, como no sé, un mp3 hablando y diciéndo SOY ARTICO, SOY ARTICO, pero creo que no pasaría.. (creo.. sí... yo creo algunas cosas, no creo en muchas cosas, pero hay cosas que hay que creer, sí no.. ¿para qué vivir? onda, creer es como soñar... soñar, cosa que hace mucho no hago (estoy durmiendo poco, es una mierda.. y eso hace que tenga el sueño ligero (sí, tengo sueño pesado, no me despierta nada, bah, sí.. el despertador me despierta (que es una canción de Luzparís, Lejos del Río para ser más específicxs, esa canción, dios.. Es demasiado genial, no solo esa canción, si no, todo Luzparís (aunque me recuerde a algo que no quisiera recordar más, porque me pone mal un toque, no tanto como estar escuchando Shaila (sí, una vez me dedicaron una canción de Shaila, ahora cuando la escucho lloro (maricona le decían! pero vivo en el recuerdo, bah, ya no tanto como antes (ahora superé las cosas SÍ! CHOCOLATE PARA MI (uy, que rico... chocolate... (hoy comí galletitas pepitos con relleno de chocolate y cindor junto a nicolino... (tendría que decirle que suba las fotos ahora que lo pienso... pero... onda.. no creo que lo haga... bah, yo que sé... quiero panqueques (cosa que comeré el domingo con mi madre y mis hermanas hermosas en lo de CARLITOS (oh, ese lugar, es muy.. pro! (aaaaaaaa, pro.. macri puto)))))))))))))))


OH, LOS PARÉNTESIS COBRAN VIDA!! RUN, BABY, RUN !
(el final de los paréntesis me recordó a TIC el año pasado... Oh, pero que sufrimiento)
(ñäm)
(aguante tan bionica, che)
(quiero pan)
(oh, paréntesis)
(mi mp3 tiene nombre.. se llama El Aleph)
(me pica la espalda, a ustedes?)

2 comentarios: